Het Wilhelmus voorbij
Hakenkruizen in de lift. Meisjes die beweren dat de aanslagen in Parijs in scène zijn gezet. Docenten die zich soms geen raad weten met klassikale discussies over maatschappelijk controversiële onderwerpen. De maatschappij dringt de school steeds verder binnen, maar we weten niet goed hoe we leerlingen voor moeten bereiden op het leven in een democratische samenleving.
Waar ligt dat aan? In ieder geval niet aan docenten, want zij vinden het burgerschapsonderwijs het belangrijkste doel van het onderwijs. Daarin worden ze gesteund door hun schoolbesturen. Ook in de Tweede Kamer worden meer en meer vragen gesteld. Leerlingen verplichten om het Wilhelmus te gaan zingen en een bezoekje aan het Rijksmuseum te brengen zal het tij niet keren.
In dit pamflet zet Bram Eidhof uiteen wat burgerschap precies is en waarom we er zo mee worstelen. En hoe we voorkomen dat burgerschapsonderwijs een eliteproject of identiteitsproject wordt. In plaats daarvan pleit hij voor scherp gedefinieerd en substantieel burgerschapsonderwijs. Daarmee levert dit pamflet een belangrijke bijdrage aan een hoogst actuele discussie.
BRAM EIDHOF (1987) promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam met het proefschrift INFLUENCING YOUTH CITIZENSHIP. Hij is oprichter van Schoolstrijd en is als actie-onderzoeker verbonden aan het Instituut voor Publieke Waarden. Zijn artikelen verschenen onder meer in DIDACTIEF, DE CORRESPONDENT, DE VOLKSKRANT en HET PAROOL. Tegenwoordig ontwikkelt hij methodes voor het maken van bottom-up beleid en ontwerpt hij samen met scholen programma's om burgerschap en democratie een stevige plek in het onderwijs te geven.
