Het middel
In een afgelegen conferentieoord ergens op de vlaktes van een onwerkelijk groot Nederland zijn moorden gepleegd. Victor Tamboeli, een Nederlander met een Marokkaanse vader, wordt aan de grens gearresteerd. Volgens hem is er sprake van een misverstand: op zoek naar een remedie voor de ziekte waaraan hij lijdt, was hij in gijzeling genomen door een utopische sekte. Hij beweert dat de doden zijn gevallen toen commandotroepen de sekte oprolden. Tamboeli wordt vrijgelaten bij gebrek aan bewijs en vertrekt opnieuw naar de oostelijke vlaktes, met een paard, een wapen en een missie: de vrouw te zoeken die hij daar uit het oog verloren heeft. Naarmate hij dieper in de vlaktes doordringt en herinneringen hem vaker bespringen, blijkt hij een onbetrouwbare verteller en komt zijn dubieuze betrokkenheid bij de gewelddaden aan het licht.
In een wervelend coole roman met vreemde landschappen en boeiende mensen én dieren spelen de eeuwig actuele vragen rond utopie en terrorisme, jeugd en ouderdom, vreemd en eigen. Dirk van Weelden schrijft met Het middel een originele roman waarin het talent van ¿de enige echte filosoof onder de Nederlandse schrijvers¿ tot volle bloei komt.
