De tenondergang en de ongelooflijke wederopstanding van Eddy Vangelis
Dit is het verhaal van Eddy Vangelis, geboren: Eddy Van Geel, zoon van François Van Geel en Borghild Brenner, die zijn godverdomde best deed om een goed en trouw mens te zijn (en het ook was), die door iedereen werd verlaten en bedrogen, die rechtkroop, zijn leven op een andere leest schoeide, en uiteindelijk triomfeerde - op zijn eigen, bescheiden manier.
Alhoewel, bescheiden...
In De tenondergang en de ongelooflijke wederopstanding van Eddy Vangelis voert Marnix Peeters meer dan 30 personages op. De 71 smeuïge en opzienbarende hoofdstukken laveren perfect op de grens tussen het absurde en het normale, en monden uit in een bloedstollende en onverwacht ontroerende apotheose, die alle personages op ingenieuze wijze met elkaar verbindt.
Met in de belangrijkste rollen:
Eddy Vangelis
Frouke De Muynck
François Van Geel
Borghild Brenner
Debrabander
Daisy Janssen
Désiré Callebaut
Anthony Lagerfeld
Gaetan Devreese
Dagny Dahl
Ludo Sterckx
Elise Sterckx
Het echtpaar Devos-Devis
Helvina Höherdorf
Karl-Theodor Vonscheinzehn
Arsène Ribbenhout
Mustapha Al-Allahi
Jean-Pierre Pari
Eleonore Buisseret
Alice Davids
Peterke Van Aelst
Serge-Adriën graaf Sluyckzaedt (met uy, ck, ae en dt)
Tonny Rijnders
Kenny Hanssen
Freddie Mercury
Patrick Nys
Patricia Poppe
Jos Callebaut
Aloïs Brouillard
Antoine De Muynck
Aigiolo Pagnatiopopoulos
Lisette d'Hazeleir
Pastoor Dedecker
Fabienne Desloover
Addisalem Gabre-Amare
Locaties:
Eppegem
Brussel
Kaaskerke (Zeeland)
Een studentenstad
Athene (Griekenland)
Ammoudara (Kreta)
Marnix Peeters begon als muzieksamensteller bij Studio Brussel, maar ontdekte al snel dat hij vooral een mens van letters is. Hij vestigde zijn naam als rockjournalist bij Humo. Nadien was hij jarenlang de topinterviewer van Het Laatste Nieuws en De Morgen. Na zijn journalistieke carrière trok hij zich terug op een berg in de Duitstalige Oostkantons, de ideale voedingsbodem voor zijn zwartkomische verbeelding, vanaf waar hij in 2012 zijn debuutroman de wereld in stuurde. De dag dat we Andy zijn arm afzaagden is vertaald in het Italiaans als Il giorno che segammo il braccio a Andy en werd prompt genomineerd voor De Bronzen Uil. In 2013 kwam hij met Natte dozen, dat een nominatie voor de beste literaire seksscène in de wacht sleepte. Beide boeken werden lovend ontvangen.
Over De dag dat we Andy zijn arm afzaagden:
'Peeters schreef het beste Vlaamse debuut sinds Marcel van Erwin Mortier.' De Morgen
'Schrijven over ranzige seks en viezigheid in een roman vol platte karakters kan goed en geestig proza opleveren. Een meester in het genre is Herman Brusselmans, en ook Marnix Peeters' recente debuut is een toonbeeld van cartooneske vuiligheid.' De Volkskrant
'Een bruisende cocktail van burleske humor, uitzinnige wreedheid en stomende seks.' Focus Knack
'Grimmig debuut van een nieuwe literaire sensatie.' De Telegraaf
'Een grimmig sprookje, dat ondanks al het bloed, de seks en het geweld toch kan beroeren.' VPRO Boeken
Over Natte dozen:
'Een razendsnel en heerlijk boek.' De Morgen
'Schitterend neergezet, met een benijdenswaardige taalvastheid en een indrukwekkende stuurmanskunst.' HUMO
'Peeters haalt meer heilige huisjes onderuit dan Brusselmans en Houellebecq in hun hele oeuvre.' De Tijd
'In een grandioze, satirische parabool verpakt Peeters zijn relevante existentiële en politieke boodschap _ ontken het beest in jezelf niet. En dat in een baldadige humoreske stijl waar zelfs de ergste zuurpruim dubbel van gaat.' Focus Knack
'Verontwaardiging en hilariteit blijken een vreemdsoortig bondgenootschap aan te gaan bij de lectuur van dit boek. Als sneer naar het politiek correcte denken is het een statement van formaat.' Cobra
