De nacht beeft
Sicilië, 28 december 1908. De elfarige Nicola ligt te slapen als het onheil zicht voltrekt: de meest vernietigende
aardbeving die Europa ooit heeft gekend. ‘Papa, mama,
mama, papa,’ bidt hij, maar zijn ouders blijven stil. Van
het huis is niets meer over en de stad ligt in puin. Tussen
de bouwvallen door rent hij naar de haven, waar hij erin
slaagt met een veerboot te vluchten.
De rebelse Barbara is de dag voor de aardbeving
vanuit haar dorp naar haar grootmoeder in Messina gereisd. Hier speelt het echte leven zich af, denkt ze, weg
van haar dominante vader, die een echtgenoot voor haar
heeft uitgezocht die ze nooit zal accepteren, weg van de
bekrompen provincie, dicht bij het theater en de universiteit. Die nacht slingeren de aardschokken haar uit het
raam.
In haar veelgeprezen roman beschrijft Nadia Terranova de verstrekkende gevolgen van de aardbeving aan
de hand van twee levens die elkaar kortstondig kruisen.
Zo laat ze zien hoe het is om alles te verliezen – familie,
onderkomen, toekomst. Maar tussen het puin en het verdriet wachten onverwachte mogelijkheden: de vrijheid
die verwoesting teweeg kan brengen.
